14 Mayıs 2006

Gözlerine Bakarken

İşte şimdi, tam da şu anda bu şiiri bizzat ben, kendi şahsıma hediye ediyorum.
Teşekkür ederim canım, bitanesin.

Gözlerine bakarken
Güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
Bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
Kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
Durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
Sırrını her gün bir parça veren
Fakat hiç bir zaman
Büsbütün teslim olmayacak olan...

Nazım Hikmet

Hiç yorum yok: